*

Elk afscheid is de geboorte

van een een herinnering

*

Gisteren kreeg ik een mail van iemand die ik goed ken. Zijn vader was overleden en hij wilde graag mooie foto’s hebben tijdens de begrafenis. Een tijd geleden heb ik hem toevertrouwd dat ik een echte LevensFotografe wil zijn. Voor mij houdt dat in dat ik alle belangrijke momenten uit het leven mag fotograferen. Een geboorte en een begrafenis stonden voor dit jaar op mijn lijst van bijzondere momenten…

En nu, ineens werd ik gemald door Jaap. Hij vertrouwde mij om te vragen of dat bijzondere moment wilde vastleggen. Na een kort overeg bleken we dezelfde beelden voor ogen te hebben en dat was fijn.

Ik stond dus vandaag in het verzorgingshuis waar zijn vader was overleden. Schuchter stelde ik mezelf voor aan de aanwezige familie dat ik “De Fotografe” was. Normaal kan ik dat met trots zeggen, vandaag had ik een kleine twijfel. Er waren ook wat oudere mensen en wellicht was dat niet gewenst dat ik er zou zijn… “OOh”, zei een dame aan de koffie tafel. “Dat zie je steeds vaker tegenwoordig! Wat leuk!” Het ijs was gebroken.

Ik heb deze dag mogen fotograferen en wat een bijzodner mooie plaatjes heb ik mogen maken. Binnenkort laat ik hier wat zien.. eerst de foto’s bewerken en de familie laten zien.

Dank Jaap en je familie, dat ik welkom was en dat ik je vader via jullie ook een beetje heb mogen leren kennen.

Het was een eer.

*

Elk afscheid is de geboorte

van een herinnering

*